volg hier onze avonturen...

we trachten hier iedere dag ons verhaal te plaatsen en indien mogelijk met foto's.

je kan ons uiteraard ook volgen op onze facebook pagina "met de fiets er op uit..." 

het laaste nieuws staat steeds bovenaan.

donderdag 3 mei

9 uur zullen we klaar staan voor het vertrek... wie zin heeft om een klein of groot stukje mee te fietsen verwachten we dan aan 'tKoT op het speelplein, keizer karelstraat te Melsele tegen 9 uur.

de voorbereiding

onze voorbereiding voor de tocht naar Santiago de Compostela samen met Bart Peeters verliep naar wens. we reden geregeld een paar losse dagen, waarvan enkele in de regen, en we reden twee maal een tweedaagse. een keertje naar Brakel en terug en een keertje naar het Zilvermeer in Mol.

hieronder het verhaal van deze voorbereidingen.

zaterdag 28 april

Normaal rijden we op zaterdagmorgen een ritje op de koersfiets met ons wielerclubke ‘tKoT maar dit keer hadden we een ritje voorzien naar Mechelen. Het “hoofdkantoor” van het Vlaamse Compostela genootschap. Het weer was niet echt denderend maar het bleef over. Da’s ook al iets hier in dat apenland hé. 85 km later stonden we terug thuis waarbij we onderweg vaak wat “spielereiën” deden. Da zal wel nie goe geschreven zijn maar ja.. je snap dat wel zeker hé.. Om dan het luxe leven tijdelijk af te sluiten gaan we ook nog eten in 't Vlietje bij Christel & de Mon om dan een afsluiter te doen in de cafés van Melsele met als toetje een slaapmutsje bij Bart en Annemie thuis. En nu... hop naar donderdag.

maadag 16 april

de terugrit richting Melsele... 

een stopje onderweg...

dinsdag 17 april

en waarom zoude we eens nie een keertje naar het Zilvermeer in Mol rijden?... we waren nu toch bezig... 

donderdag 12 april

goed 8 uur en we zaten terug op de fiets. een paar stevige klimmetjes tot zelfs 8% hielden ons niet tegen om bij dit mistige en fris weertje er toch een pittige trainingsrit van te maken.

14 uur was het toen we stopten aan 'tKoT in onze wijk en daar konden we genieten van een echte Kwaremont. Dat lekker koersbiertje dat we al jaren kennen van onze tripjes naar de ronde van Vlaanderen.

onderweg op de N9 richting Ninove was er een wielertoerist die vertraagde en dag kwam zeggen omdat hij interesse had waar onze reis naar toe ging. Nadat ik hem zei dat we naar Beveren-Waas reden en van Brakel kwamen vond hij dit met alle bagage een hele prestatie. Toen ik dan vertelde dat we dat deden als voorbereiding op onze tocht naar Compostela die we op 3 mei zouden aanvatten repliceerde hij zo van... "naar Compostela?"..."da's voor de grote jongens"... een leuke en stimulerende opmerking waar we achteraf een keerjte met een brede grijns aan terug dachten...

woensdag 11 april

9.30 uur vertrekken Bart en ik voor een tweedagse naar Brakel. een gekende plaats die ik al meermaals in mijn trainingsschema's heb opgenomen. In de eerste plaatst omdat het bij m'n dochter isen in de tweede plaats omdat ik daar een fantastische schoonzoon en leuke kleinkinderen heb.

84 kilometer bij rustig weer zonder noemenswaardige wind... en af en toe zon.

Aasluitend hadden we een fijne avond met lekker eten en een luchtig biertje, eigen aan onze Brakel clan.

zaterdag 24 februari

Het is nog vrij vroeg en de vriezeman is weer langs geweest. Het kan ons echt niet deren en met de gure oostenwind rijden naar Mechelen voor de pelgrimszege. met de auto uiteraard want de vrouwtjes rijden mee.

Een massa volk stond aan te schuiven voor de registratie want blijkbaar vertrekken er dit jaar veel pelgrims naar Santiago de Compostela of Rome.

Na ons naambordje en "ziekenhuisbandje" te hebben gekregen en de nodige sloten koffie om wakker te worden naar binnen te hebben gegoten trekken we naar de Sint-Romboutskathedraal voor de eigenlijke zegening. Ik zie Bart zijn kop een ietsje anders kleuren als hij ziet hoe lang dat hier gaat duren met zulke bende. Het koor zingt meerdere pelgrimsliederen, andere komen korte verhalen vertellen en tenslotte gaan we naar de feestzalen in de buurt voor een lekker broodjes maaltijd. 

En nu we gezegend zijn wordt het tijd om serieus aan ons trainingsprogramma te beginnen en te zorgen voor het materiaal of de'r komt niks van in huis.

een "buen camino" in de St. Romboutskathedraal te Mechelen

maandag 19 februari

Na dik 7 dagen schilderen en andere klusjes in de nieuwbouw van mijn jongste dochter springen we weer terug op de fiets. Nog even op de rollen want er is nog veel en allerlei werk te doen maar ik wil toch de conditie opvijzelen en zorgen dat we tijdig op topnieveau zijn tegen ons vertrek in mei.

Buiten rijden zit er nog niet direct echt in met die gesplitste koude dinges, of een zogezegde poolwervel. Waar halen ze 't potverdorie uit!.. Heb jij er al ooit van gehoord? Die weermannen verpesten weer alle weer. Of is het weer weer? Er is geen weer de komende dagen zeggen ze. pfff... allez, 't zal wel goe komen zeker?

en dit koppen dan de kranten: "Vervelende 'vortex' doet ons bevriezen. Nog tot en met volgende week extreem koud!"  

zondag 11 februari

Bart en ik hadden het er al een paar keer over, we zouden en moesten met de MTB gaan rijden om een beetje interval te trainen. Vandaag was het zover.

10 uur precies stond Bart bij mij aan de deur. Gelukkig moet hij van niet ver komen want anders had hij al moe geweest. Hij is tenslotte in mijn ogen nog eren snotneus hé.

Ik was er klaar voor en dus trokken we op pad.

8 graden en droog voor een keertje, dus ideaal om de bossen van 't Sint-Anneke onveilig te gaan maken. Natuurlijk laat ik Bart de leiding nemen want voor mij is het echt de eerste keer dat ik boswerk ga doenmet de MTB. en boswerk betekend niet bospoeper, want ik hoor jullie al denken.

Wij twee samen op pad beloofd niet veel goeds en ge hebt verdorie nog gelijk ook. Bart dus aan de leiding en hij trakteert me al direct op een douche. Gelukkig rijd hij door een "propere" plas en ben ik enkel een beetje nat.

Kort daarna knalt hij een dijk aan de Schelde op en ik blijf halfweg steken omdat ik niet de juiste versnelling heb. Hierdoor heb ik alle moeite van de wereld om boven te geraken en staat Bart met een grijns me boven op te wachten.

Kris kras rijden we door de bossen en geraken zo aan het Galgenweel. De plaats waar we vroeger al eens een keertje gingen zwemmen. 't Is een beetje koud nu, anders konden we dat nog eens overdoen. Salut ze, ik doe da nie graag...

Uiteindelijk 30 kilometer op de tellen, wat voor een eerste tochtje met de MTB zeker voldoende is.